Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дож м., ист. дож

дождж (род. дажджу́) м., в разн. знач. дождь;

зо́рны д. — звёздный дождь;

цыга́нскі (сляпы́) д. — цыга́нский (слепо́й) дождь;

грыбны́ д. — грибно́й дождь;

залаты́ д. — золото́й дождь;

расці́ як грыбы́ пасля́ дажджу́ — расти́ как грибы́ по́сле дождя́;

з вялі́кага гро́му малы́ д.погов. гора́ родила́ мышь

до́жджык, -ку м., уменьш., разг. до́ждик;

пасля́ ~ку ў чацве́рпогов. по́сле до́ждичка в четве́рг