дагаблёваны, см. дагаблява́ны
дагаблёўваць несов. достра́гивать, разг. достру́гивать
дагаблява́ны достро́ганный, разг. достру́ганный
дагаблява́ць сов. дострога́ть, разг. доструга́ть
дагава́рвацца несов., см. дагаво́рвацца
дагава́рваць несов., см. дагаво́рваць
дагавары́цца сов.
1. (условиться) договори́ться, уговори́ться;
д. аб сустрэ́чы — договори́ться (уговори́ться) о встре́че;
2. (дойти до чего-л. в разговоре) договори́ться;
д. да абсу́рду — договори́ться до абсу́рда
дагавары́ць сов.
1. договори́ть, досказа́ть;
мне не далі́ д. — мне не да́ли договори́ть;
2. (нанять) подряди́ть
дагаво́р, -ру, (о документе) -ра м. догово́р;
д. аб ненапа́дзе — догово́р о ненападе́нии;
гандлёвы д. — торго́вый догово́р;
д. аб узаемадапамо́зе — догово́р о взаимопо́мощи;
гаранты́йны д. — гаранти́йный догово́р;
○ калекты́ўны д. — коллекти́вный догово́р;
мі́рны д. — ми́рный догово́р
дагаво́ранасць ж. договорённость; угово́р м.