Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

біч (род. біча́) м.

1. (цепа) би́ло ср.;

2. перен. бич;

б. саты́ры — бич сати́ры

бічава́нне ср. бичева́ние; см. бічава́ць

бічава́цца несов., страд. бичева́ться; см. бічава́ць

бічава́ць несов. (критиковать; изобличать) бичева́ть

бічано́сцы, -цаў сущ., мн., зоол. бичено́сцы