Verbum

бінакуля́рны бинокуля́рный

бінаміна́льны мат. биномина́льный

біна́рны бина́рный;

○ ~ная збро́я — бина́рное ору́жие

біндзю́жнік м., обл., см. балаго́л

біно́кль м. бино́кль

біно́м м., мат. бино́м

бінт (род. бі́нту) м. бинт;

налажы́ць б. — наложи́ть бинт

бінтава́нне ср. бинтова́ние

бінтава́ны бинто́ванный

бінтава́цца несов., страд. бинтова́ться