аўтарызава́ць сов. и несов. авторизова́ть
аўтарыза́цыя ж. авториза́ция
аўтарызі́на ж. авторези́на
аўтарызо́ваны, см. аўтарызава́ны
аўтарысо́ра ж. авторессо́ра
аўтарыта́рнасць ж., книжн. авторита́рность
аўтарыта́рны книжн. авторита́рный
аўтарытэ́т м.
1. (род. аўтарытэ́ту) (общепризнанное значение) авторите́т;
заваява́ць а. — завоева́ть авторите́т;
2. (род. аўтарытэ́та) (авторитетное лицо) авторите́т;
гэ́ты чалаве́к — а. для нас — э́тот челове́к — авторите́т для нас;
◊ падмачы́ць а. — подмочи́ть авторите́т
аўтарытэ́тна нареч. авторите́тно
аўтарытэ́тнасць ж. авторите́тность