падкаці́цца сов.
1. в разн. знач. подкати́ться;
ша́рык ~ці́ўся пад кана́пу — ша́рик подкати́лся под дива́н;
2. подольсти́ться;
п. да каго́-не́будзь — подольсти́ться к кому́-л.
падкаці́ць сов.
1. в разн. знач. подкати́ть;
п. бо́чку да га́нка — подкати́ть бо́чку к крыльцу́;
аўтамабі́ль ~ці́ў да пад’е́зда — автомоби́ль подкати́л к подъе́зду;
2. безл. (о тошноте и т.п.) подкати́ть, подступи́ть
падкача́ць сов., разг. (оплошать) подкача́ть;
на́шы хло́пцы не ~ча́юць — на́ши ребя́та не подкача́ют
падка́шліванне ср., разг. подка́шливание
падка́шліваць несов., разг. подка́шливать
падква́сіцца сов. подква́ситься
падква́сіць сов. подква́сить
падква́шаны подква́шенный
падква́шванне ср. подква́шивание, подква́ска ж.