Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

апрацава́цца сов., разг. обрабо́таться

апрацава́ць сов.

1. обрабо́тать, обде́лать, отде́лать;

а. дэта́ль — обрабо́тать дета́ль;

а. ка́мень — обде́лать ка́мень;

2. (приготовить для посева) обрабо́тать, возде́лать;

3. (идеологически) обрабо́тать

апраці́вець сов. опроти́веть

апрацо́ўванне ср.

1. обраба́тывание, обрабо́тка ж., обде́лывание, обде́лка ж., отде́лка ж.;

2. обрабо́тка ж., возде́лывание;

3. обрабо́тка ж.;

1-3 см. апрацо́ўваць

апрацо́ўвацца несов.

1. разг. обраба́тываться;

2. страд. обраба́тываться; обде́лываться, отде́лываться; возде́лываться; см. апрацо́ўваць

апрацо́ўваць несов.

1. обраба́тывать, обде́лывать, отде́лывать;

2. (приготовлять для посева) обраба́тывать, возде́лывать;

3. (идеологически) обраба́тывать;

1-3 см. апрацава́ць

апрацо́ўка ж.

1. обрабо́тка, обде́лка, отде́лка;

2. обрабо́тка, возде́лывание ср.;

3. обрабо́тка;

1-3 см. апрацава́ць

апрацо́ўчы

1. обраба́тывающий;

~чая прамысло́васць — обраба́тывающая промы́шленность;

2. спец. отде́лочный;

~чыя рабо́ты — отде́лочные рабо́ты

апрацо́ўшчык м. обрабо́тчик; отде́лочник; обде́льщик

апрацо́ўшчыца ж. обрабо́тчица; отде́лочница; обде́льщица