вы́каціцца сов. вы́катиться;
мяч ~ціўся на аўт — мяч вы́катился на а́ут
вы́каціць сов.
1. в разн. знач. вы́катить;
в. бо́чку — вы́катить бо́чку;
в. калёсы на двор — вы́катить теле́гу на двор;
2. перен., разг. уничто́жить;
пажа́р ~ціў палаві́ну вёскі — пожа́р уничто́жил полови́ну дере́вни
вы́каць несов., прост. (обращаться к кому-л. на «вы») вы́кать
вы́качаны I в разн. знач. вы́каченный; см. вы́каціць 1
вы́качаны II
1. вы́катанный;
2. вы́валянный, обва́лянный; перева́лянный;
1, 2 см. вы́качаць
вы́качацца сов.
1. (разгладиться) вы́кататься;
2. (у што) разг. вы́валяться (в чём), обваля́ться (в чём), вы́кататься (в чём); (испачкаться — обо всём, многом — ещё) переваля́ться (в чём);
в. ў снег — вы́валяться (обваля́ться, вы́кататься) в снегу́;
3. разг. опра́виться, вы́жить
вы́качаць сов.
1. (разгладить) вы́катать;
2. разг. (у што) вы́валять (в чём), обваля́ть (в чём); (всё покрыть, испачкать чем-л. — ещё) переваля́ть (в чём);
в. це́ста ў муку́ — вы́валять (обваля́ть) те́сто в муке́;
в. у гразь — вы́валять в грязи́
выка́чванне ср. выка́тывание, вы́катка ж.; см. выка́чваць 1
выка́чвацца несов.
1. (разглаживаться) выка́тываться;
2. (у што) разг. выва́ливаться (в чём), обва́ливаться (в чём), выка́тываться (в чём);
1, 2 см. вы́качацца 1, 2;
3. страд. выка́тываться; выва́ливаться, обва́ливаться; см. выка́чваць
выка́чваць несов.
1. (разглаживать) выка́тывать;
2. разг. (у што) выва́ливать (в чём), обва́ливать (в чём);
1, 2 см. вы́качаць