вы́каціць сов.
1. в разн. знач. вы́катить;
в. бо́чку — вы́катить бо́чку;
в. калёсы на двор — вы́катить теле́гу на двор;
2. перен., разг. уничто́жить;
пажа́р ~ціў палаві́ну вёскі — пожа́р уничто́жил полови́ну дере́вни
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)