вы́каціць сов.

1. в разн. знач. вы́катить;

в. бо́чку — вы́катить бо́чку;

в. калёсы на двор — вы́катить теле́гу на двор;

2. перен., разг. уничто́жить;

пажа́р ~ціў палаві́ну вёскі — пожа́р уничто́жил полови́ну дере́вни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)