уцяжа́рвацца несов., возвр., страд. утяжеля́ться; см. уцяжа́рваць
уцяжа́рваць несов. утяжеля́ть; см. уцяжа́рыць
уцяжа́рыцца сов. утяжели́ться
уцяжа́рыць сов. утяжели́ть;
у. канстру́кцыю — утяжели́ть констру́кцию
уцяжны́ в разн. знач. втяжно́й;
у. рука́ў по́мпы — тех. втяжно́й рука́в насо́са;
~ны́я кіпцюры́ драпе́жных жывёл — втяжны́е ко́гти хи́щных живо́тных
уцяка́нне ср., в разн. знач. убега́ние
уцяка́ць I несов. втека́ть;
руча́й ~ка́е ў рэ́чку — руче́й втека́ет в ре́чку
уцяка́ць II несов.
1. убега́ть; удира́ть;
2. убега́ть;
3. (из ссылки, тюрьмы и т.п.) убега́ть, бежа́ть; уходи́ть;
1-3 см. уцячы́ II
уцяка́ч (род. уцекача́) м.
1. бегле́ц;
2. разг., см. бе́жанец
уця́міць сов., разг. поня́ть, уразуме́ть; сообрази́ть, смекну́ть