Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

апярэ́джванне ср.

1. (действие) опереже́ние, обго́н м.;

2. предупрежде́ние, предвосхище́ние; см. апярэ́джваць 2

апярэ́джвацца несов., страд.

1. прям., перен. опережа́ться, обгоня́ться, перегоня́ться;

2. предупрежда́ться, предвосхища́ться;

1, 2 см. апярэ́джваць

апярэ́джваць несов.

1. прям., перен. опережа́ть, обгоня́ть, перегоня́ть;

2. предупрежда́ть, предвосхища́ть;

1, 2 см. апярэ́дзіць

апярэ́дзіць сов.

1. прям., перен. опереди́ть, обогна́ть, перегна́ть;

ён яго́ лёгка ~дзіў — он его́ легко́ опереди́л (обогна́л, перегна́л);

а. у вучо́бе — опереди́ть (обогна́ть, перегна́ть) в учёбе;

а. у развіцці́ — опереди́ть в разви́тии;

2. предупреди́ть, предвосхити́ть;

а. падзе́і — предупреди́ть (предвосхити́ть) собы́тия

апярэ́нне ср. опере́ние

апяча́таны опеча́танный

апяча́таць сов. опеча́тать

апяча́тванне ср. опеча́тывание, опеча́тание

апяча́твацца несов., страд. опеча́тываться

апяча́тваць несов. опеча́тывать