убра́ць
1. (урожай) убра́ть;
2. (придать нарядный вид) укра́сить, убра́ть; (нарядно одеть) наряди́ть, разряди́ть, вы́рядить
убра́ць
1. (урожай) убра́ть;
2. (придать нарядный вид) укра́сить, убра́ть; (нарядно одеть) наряди́ть, разряди́ть, вы́рядить
убро́д
убрукава́ны
убрукава́ць
убруко́ваны,
убруко́ўваць
убрыкну́ць
убудава́нне
убудава́ны встро́енный
убудава́ць