Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

адвастры́ць сов. отточи́ть

адваява́нне ср. отвоева́ние

адваява́ны отвоёванный

адваява́цца сов., разг. отвоева́ться

адваява́ць сов., в разн. знач. отвоева́ть;

а. у во́рага — отвоева́ть у врага́;

а. сваё дабро́ — отвоева́ть своё добро́;

тры гады́а́лі — три го́да отвоева́ли

адве́даць сов. прове́дать;

а. хво́рага — прове́дать больно́го

адве́дванне ср. прове́дывание; см. адве́дваць

адве́дваць несов. прове́дывать; см. адве́даць

адве́дзены

1. отведённый; уведённый;

2. отведённый, отклонённый, отве́ргнутый;

3. отведённый, отвращённый;

4. отведённый, предоста́вленный;

5. занесённый;

1-5 см. адве́сці

адве́дзіны: прыйсці́ (прые́хаць) ў а. навести́ть