Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

гарадаві́к, -ка́ м., уст., разг., см. гарадавы́

гарадавы́ сущ., уст. городово́й

гараджа́нін м. горожа́нин

гараджа́нка ж. горожа́нка

гарадзі́цца несов., страд. городи́ться

гарадзі́ць несов., прям., перен. городи́ть;

агаро́д г. — огоро́д городи́ть;

г. (вярзці́) глу́пства — нести́ (моло́ть) чушь;

гаво́рыць — гаро́дзіць, а на пра́ўду выхо́дзіцьпогов. как бу́дто чушь, а на пове́рку выхо́дит — пра́вда

Гарадзі́шча ср., г.п. Городи́ще

гарадзі́шча ср., археол. городи́ще

гарадзі́шчанскі городи́щенский

гарадзьба́ ж. (действие) городьба́

гарадні́чы м., ист. городни́чий