Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

убо́р, -ру м.

1. убо́р, наря́д; (редко) одея́ние ср., облаче́ние ср.;

шлю́бны ўбор — сва́дебный наря́д (убо́р);

галаўны́ ўбор — головно́й убо́р;

2. украше́ние ср.

убо́рачна-тра́нспартны убо́рочно-тра́нспортный

убо́рачны с.-х.

1. убо́рочный;

2. в знач. сущ. убо́рочная

убо́рка ж., в разн. знач. убо́рка;

у. ўраджа́ю — убо́рка урожа́я;

у. кватэ́ры — убо́рка кварти́ры

убо́ства ср. убо́жество, нищета́ ж.; бе́дность ж.; ску́дность ж.

убра́насць ж. наря́дность

убра́нне ср.

1. убо́р м., наря́д м.; одея́ние, облаче́ние;

2. украше́ние;

3. (внешняя отделка) убра́нство

убра́нства ср., разг. убра́нство;

свято́чнае ўбра́нства — пра́здничное убра́нство

убра́ны

1. прич. у́бранный;

2. прич. укра́шенный, у́бранный; наря́женный, разря́женный, вы́ряженный;

1, 2 см. убра́ць;

3. прил. наря́дный

убра́цца сов.

1. разг. (справиться с уборкой урожая) убра́ться;

2. (принять нарядный вид) укра́ситься, убра́ться; (нарядно одеться) наряди́ться, разряди́ться, вы́рядиться;

у. ў пе́р’е — опери́ться