прыцэ́л
1.
2.
◊ узя́ць (браць) на п. — взять (брать) на прице́л;
палі́тыка далёкага ~лу — поли́тика да́льнего прице́ла;
далёкі п. — далёкий (да́льний) прице́л
прыцэ́л
1.
2.
◊ узя́ць (браць) на п. — взять (брать) на прице́л;
палі́тыка далёкага ~лу — поли́тика да́льнего прице́ла;
далёкі п. — далёкий (да́льний) прице́л
прыцэ́ліцца
прыцэ́льванне
прыцэ́львацца
прыцэ́льна
прыцэ́льнасць
прыцэ́льны
○ п. хаму́цік — прице́льный хому́тик
прыцэ́ньвацца
прыцяга́льнасць
прыцяга́льны притяга́тельный;