прыцэ́л м.

1. род. прыцэ́лу (действие) прице́л;

лі́нія ~лу — ли́ния прице́ла;

2. род. прыцэ́ла (приспособление) прице́л;

ра́мка ~ла — ра́мка прице́ла;

апты́чны п. — опти́ческий прице́л;

пастая́нны п. — постоя́нный прице́л;

узя́ць (браць) на п. — взять (брать) на прице́л;

палі́тыка далёкага ~лу — поли́тика да́льнего прице́ла;

далёкі п. — далёкий (да́льний) прице́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)