Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

адканапа́чаны отконопа́ченный

адканапа́чвацца несов., страд. отконопа́чиваться; см. адканапа́чваць

адканапа́чваць несов. отконопа́чивать

адкапа́ны

1. отко́панный, отры́тый;

2. перен., разг. отко́панный;

1, 2 см. адкапа́ць 1, 4

адкапа́цца сов. (выбраться наружу) откопа́ться, отры́ться

адкапа́ць сов.

1. (извлечь из земли) откопа́ть, отры́ть;

2. (кончить копку) откопа́ть;

я сваё ~па́ў — я своё откопа́л;

3. (износиться в процессе копания) откопа́ть;

гэ́та лапа́та сваё ~па́лаэ́та лопа́та своё откопа́ла;

4. перен., разг. откопа́ть;

яму́ ўдало́ся а. у архі́ве ціка́вы ру́капіс — ему́ удало́сь откопа́ть в архи́ве интере́сную ру́копись

адка́пваць несов., разг. (к адка́паць) отка́пывать

адкапы́лены прост. вы́пяченный, отве́шенный; см. адкапы́ліць

адкапы́ліць сов., прост. вы́пятить, отве́сить (губу)

адкапы́льваць несов., прост. выпя́чивать, отве́шивать (губу)