абагаці́цца сов.
1. (стать богатым, состоятельным) разбогате́ть, обогати́ться;
2. перен. (стать более ценным, значительным по составу, содержанию) обогати́ться;
3. спец. обогати́ться
абагаці́ць сов., в разн. знач. обогати́ть;
а. калга́с — обогати́ть колхо́з;
а. ле́ксіку — обогати́ть ле́ксику;
а. руду́ — обогати́ть руду́;
а. гле́бу азо́там — обогати́ть по́чву азо́том
абагача́льнасць ж., спец. обогаща́емость
абагача́льнік м., в разн. знач. обогати́тель
абагача́льны спец. обогати́тельный
абагача́цца несов., возвр., страд. обогаща́ться; см. абагаці́цца, абагача́ць
абагача́ць сов., в разн. знач. обогаща́ть; см. абагаці́ць
абагачэ́нне ср., в разн. знач. обогаще́ние; см. абагача́ць
абагна́ны
1. обо́гнанный;
2. перен. обо́гнанный;
3. разг. про́гнанный;
4. разг. со́гнанный; смахну́тый; обмахну́тый;
5. с.-х. оку́ченный; опа́ханный;
6. со́гнанный;
7. разг. сре́занный, со́дранный;
8. обру́шенный;
1-8 см. абагна́ць
абагна́цца (от кого) сов., разг. отби́ться; отогна́ться;
тут жа ад саба́к не а. — здесь же от соба́к не отби́ться;
ад камаро́ў не а. — от комаро́в не отогна́ться (не отби́ться)