Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

імігра́цыя ж.

1. (действие) иммигра́ция;

2. собир. иммигра́ция, иммигра́нты

і́мідж, -у м. и́мидж

імітава́нне (каго, чаго, пад каго, што) ср. имита́ция ж.; имити́рование (кого, чего), подража́ние (кому, чему)

імітава́ны имити́рованный

імітава́цца несов., страд. имити́роваться; см. імітава́ць

імітава́ць несов., в разн. знач. имити́ровать;

і. спеў пту́шак — имити́ровать пе́ние птиц;

і. скры́пку — имити́ровать скри́пку;

і. зо́лата — имити́ровать зо́лото

іміта́тар м. имита́тор

іміта́тарка ж., разг. (женщина-имитатор) имита́торша

іміта́тарскі имита́торский

імітацы́йны имитацио́нный