Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

угрэ́цца сов., разг.

1. согре́ться, угре́ться;

ру́кі крыху́ ўгрэ́ліся — ру́ки немно́го согре́лись;

2. (утомиться) упа́риться;

конь угрэ́ўся — ло́шадь упа́рилась

угрэ́ць сов., разг.

1. смочь нагре́ть; прогре́ть, согре́ть;

каб у. гэ́ту печ, трэ́ба шмат дроў — что́бы смочь нагре́ть (согре́ть, прогре́ть) э́ту печь, на́до мно́го дров;

2. пригре́ть;

яшчэ́ со́нца до́бра не ўгрэ́ла — ещё со́лнце хорошо́ не пригре́ло;

3. (утомить) упа́рить;

у. каня́ — упа́рить ло́шадь

удава́ ж. вдова́;

саламя́ная ўдава́ — соло́менная вдова́

уда́вавыя сущ., мн., зоол. уда́вовые

удава́цца I несов.

1. в разн. знач. удава́ться;

2. (в кого-л.) удава́ться, урожда́ться, выдава́ться;

1, 2 см. уда́цца I

удава́цца II несов., прям., перен. вдава́ться; см. уда́цца II

удава́ць несов., разг. (каго)

1. выдава́ть; доноси́ть (на кого); см. уда́ць;

2. каго (принимать вид) прики́дываться (кем)

удаве́ц (род. удаўца́) м. вдове́ц;

саламя́ны ўдаве́ц — соло́менный вдове́ц

удаве́ць несов. вдове́ть; вдо́вствовать

удаві́ны вдо́вий

удаві́цца сов. подави́ться;

ко́сткай ~ві́ўся — ко́стью подави́лся