Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дада́ць сов.

1. (дать недостающее) дода́ть;

аста́тнія гро́шы дада́м за́ўтра — остальны́е де́ньги дода́м за́втра;

2. мат. приба́вить;

да трох д. чаты́ры — к трём приба́вить четы́ре;

3. (сказать или написать в дополнение к чему-л.) доба́вить, приба́вить;

да ска́занага не́чага д. — к ска́занному не́чего доба́вить (приба́вить);

4. (присоединить) приложи́ть;

да зая́вы трэ́ба д. характары́стыку — к заявле́нию ну́жно приложи́ть характери́стику

дада́ча ж., разг. дода́ча; см. дада́ць 1

да́дзены

1. прич. да́нный, предоста́вленный;

адмо́віўся ад ~нага яму́ сло́ва — отказа́лся от да́нного (предоста́вленного) ему́ сло́ва;

2. прил. да́нный;

у ~ным вы́падку — в да́нном слу́чае;

~ная велічыня́мат. да́нная величина́

дадзе́рці сов., разг., см. дадра́ць

дадзе́рціся сов., разг., см. дадра́цца

дадзе́ць сов.

1. досади́ть;

2. наску́чить, надое́сть, утоми́ть;

сва́рка гэ́та ўжо дадзе́ла — ссо́ра э́та уже́ наску́чила (надое́ла)

дадзёўбаны обл., см. дадзяўба́ны

дадзёўбвацца несов., страд. доклёвываться; дода́лбливаться; см. дадзёўбваць

дадзёўбваць несов.

1. (кончать клевать) доклёвывать;

2. (кончать долбить) дода́лбливать

дадзіра́цца несов.

1. разг. (изнашиваться до дыр) дорыва́ться; см. дадра́цца;

2. страд. дорыва́ться; додира́ться; дотира́ться; см. дадзіра́ць