дапа́рвацца несов., возвр., страд. допа́риваться
дапа́рваць несов. допа́ривать
дапаруча́ць несов., прост. поруча́ть, доверя́ть
дапаручы́ць сов., прост. поручи́ть, дове́рить
дапа́рыцца сов., в разн. знач. допа́риться;
рэ́па дапа́рылася — ре́па допа́рилась;
д. ў ла́зні — допа́риться в ба́не;
д. да сто́мы — допа́риться до уста́лости
дапасава́нне ср.
1. (да чаго) согласова́ние (с чем);
2. приспособле́ние, примене́ние;
1, 2 см. дапасава́ць;
3. грам. согласова́ние
дапасава́ны
1. (да чаго) согласо́ванный (с чем);
2. приспосо́бленный, применённый;
1, 2 см. дапасава́ць
дапасава́цца I (да чаго) сов. и несов., в разн. знач. согласова́ться (с чем);
прыме́тнікі ~су́юцца да назо́ўнікаў — прилага́тельные согласу́ются с существи́тельными;
паво́дзіны і ўчы́нкі геро́я ~су́юцца да яго́ хара́ктару — поведе́ние и посту́пки геро́я согласу́ются с его́ хара́ктером
дапасава́цца II сов., спорт., разг. допасова́ться