Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́паліна ж. пал м., паль

вы́паліраваны вы́полированный

вы́паліраваць сов. вы́полировать

вы́паліцца сов., безл. истопи́ться, вы́топиться;

у пе́чы ~лілася — печь истопи́лась (вы́топилась)

вы́паліць сов.

1. в разн. знач. вы́жечь;

со́нца ~ліла траву́ — со́лнце вы́жгло траву́;

в. во́чы — вы́жечь глаза́;

2. (у чым) истопи́ть (что), вы́топить (что);

в. у пе́чы — истопи́ть (вы́топить) печь;

3. (глиняные изделия) вы́жечь, обже́чь, вы́калить;

4. (сильно нагреть, прокалить) вы́жарить;

в. кастру́лю — вы́жарить кастрю́лю;

5. спец. наже́чь;

в. кляймо́ — наже́чь тавро́;

6. разг. вы́палить;

в. з ружжа́ — вы́палить из ружья́;

7. перен. вы́палить;

ён ~ліў усё гэ́та адны́м ду́хам — он вы́палил всё э́то одни́м ду́хом

выпало́скванне ср. выпола́скивание

выпало́сквацца несов., страд. выпола́скиваться

выпало́скваць несов. выпола́скивать

выпа́льванне ср.

1. выжига́ние;

2. вы́жиг м., обжига́ние, о́бжиг м., выка́ливание, вы́калка ж.;

3. выжа́ривание;

4. спец. нажига́ние;

1-4 см. выпа́льваць 1, 3-5

выпа́львацца несов.

1. безл. иста́пливаться, выта́пливаться; см. вы́паліцца;

2. страд. выжига́ться; обжига́ться; выка́ливаться; выжа́риваться; нажига́ться; см. выпа́льваць 1, 3-5