Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́валены

1. вы́валенный;

2. вы́ложенный; вы́сыпанный;

3. вы́сунутый;

1-3 см. вы́валіць I

вы́валіцца I сов. вы́валиться, вы́пасть;

в. з сане́й — вы́валиться (вы́пасть) из сане́й;

зуб ~ліўся — зуб вы́валился (вы́пал)

вы́валіцца II сов. (о сукне) сваля́ться

вы́валіць I сов.

1. в разн. знач. вы́валить;

в. седака́ з сане́й — вы́валить седока́ из сане́й;

наро́д ~ліў з клу́ба — наро́д вы́валил из клу́ба;

2. вы́ложить, вы́сыпать;

~ліў на стол усё, што было́ ў кішэ́ні — вы́ложил (вы́сыпал) на стол всё, что бы́ло в карма́не;

3. разг. вы́сунуть;

язы́к ~ліў — язы́к вы́сунул

вы́валіць II сов. (сукно) вы́валять, сваля́ть

выва́льванне I ср.

1. выва́ливание, вы́валка ж.;

2. выкла́дывание; высыпа́ние, вы́сыпка ж.;

3. разг. высо́вывание;

1-3 см. выва́льваць I

выва́льванне II ср. выва́ливание, валя́ние, ва́лка ж.; см. выва́льваць II

выва́львацца I несов.

1. выва́ливаться, выпада́ть; см. вы́валіцца I;

2. страд. выва́ливаться; выкла́дываться; высыпа́ться; высо́вываться; см. выва́льваць I

выва́львацца II несов., страд. выва́ливаться, валя́ться; см. выва́льваць II

выва́льваць I несов.

1. в разн. знач. выва́ливать;

2. выкла́дывать; высыпа́ть;

3. разг. высо́вывать;

1-3 см. вы́валіць I

выва́льваць II несов. (сукно) выва́ливать, валя́ть

вы́ванджаны вы́копченный

вы́вандзіцца сов. вы́коптиться

вы́вандзіць сов. вы́коптить

вы́ванітаваць сов., безл. стошни́ть, вы́рвать, вы́блевать