вы́валіць I сов.
1. в разн. знач. вы́валить;
в. седака́ з сане́й — вы́валить седока́ из сане́й;
наро́д ~ліў з клу́ба — наро́д вы́валил из клу́ба;
2. вы́ложить, вы́сыпать;
~ліў на стол усё, што было́ ў кішэ́ні — вы́ложил (вы́сыпал) на стол всё, что бы́ло в карма́не;
3. разг. вы́сунуть;
язы́к ~ліў — язы́к вы́сунул
вы́валіць II сов. (сукно) вы́валять, сваля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)