Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прывя́заны

1. привя́занный; прича́ленный;

2. перен. привя́занный;

1, 2 см. прывяза́ць

прывяза́цца сов.

1. в разн. знач. привяза́ться;

п. по́ясам да слупа́ — привяза́ться по́ясом к столбу́;

вяро́ўка до́бра ~за́лася — верёвка хорошо́ привяза́лась;

2. перен. приста́ть, прицепи́ться, привяза́ться; придра́ться;

3. перен. привяза́ться, привы́кнуть;

4. перен. привяза́ться (к кому), увяза́ться (за кем);

да нас ~за́ўся саба́ка — за на́ми увяза́лась соба́ка

прывяза́ць сов.

1. в разн. знач. привяза́ть; (лодку и т.п. — ещё) прича́лить;

п. каня́ — привяза́ть ло́шадь;

п. вяро́ўку — привяза́ть верёвку;

п. цэль да арыенці́ра — привяза́ть цель к ориенти́ру;

п. прае́кт да мясцо́васці — привяза́ть прое́кт к ме́стности;

2. перен. привяза́ть;

п. к до́му — привяза́ть к до́му;

п. да сябе́ — привяза́ть к себе́

прывя́званне ср.

1. в разн. знач. привя́зывание; привя́зка ж.; прича́л м.;

2. перен. привя́зывание;

1, 2 см. прывя́зваць

прывя́звацца несов.

1. в разн. знач. привя́зываться;

2. перен. пристава́ть, цепля́ться, привя́зываться; придира́ться;

3. перен. привя́зываться, привыка́ть;

4. перен. привя́зываться (к кому), увя́зываться (за кем);

1-4 см. прывяза́цца;

5. страд. привя́зываться; прича́ливаться; см. прывя́зваць

прывя́зваць несов.

1. в разн. знач. привя́зывать; (лодку и т.п. — ещё) прича́ливать;

2. перен. привя́зывать;

1, 2 см. прывяза́ць

прывя́зка ж. (действие) привя́зка; см. прывяза́ць;

тапаграфі́чная п. — топографи́ческая привя́зка

прывязны́ привязно́й

пры́вязь ж.

1. при́вязь;

трыма́ць на ~зі — держа́ть на при́вязи;

хадзі́ць на ~зі — ходи́ть на при́вязи;

2. (приспособление для привязывания лошадей) ко́новязь;

трыма́ць язы́к на ~зі — держа́ть язы́к на при́вязи

прывя́лены привя́ленный, слегка́ провя́ленный