прывяза́ць сов.

1. в разн. знач. привяза́ть; (лодку и т.п. — ещё) прича́лить;

п. каня́ — привяза́ть ло́шадь;

п. вяро́ўку — привяза́ть верёвку;

п. цэль да арыенці́ра — привяза́ть цель к ориенти́ру;

п. прае́кт да мясцо́васці — привяза́ть прое́кт к ме́стности;

2. перен. привяза́ть;

п. к до́му — привяза́ть к до́му;

п. да сябе́ — привяза́ть к себе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)