прывядзе́нне ср., в разн. знач. приведе́ние;
п. машы́ны ў рух — приведе́ние маши́ны в движе́ние;
п. падо́бных чле́наў — мат. приведе́ние подо́бных чле́нов; см. прыво́дзіць 1
прывя́занасць ж. привя́занность
прывя́заны
1. привя́занный; прича́ленный;
2. перен. привя́занный;
1, 2 см. прывяза́ць
прывяза́цца сов.
1. в разн. знач. привяза́ться;
п. по́ясам да слупа́ — привяза́ться по́ясом к столбу́;
вяро́ўка до́бра ~за́лася — верёвка хорошо́ привяза́лась;
2. перен. приста́ть, прицепи́ться, привяза́ться; придра́ться;
3. перен. привяза́ться, привы́кнуть;
4. перен. привяза́ться (к кому), увяза́ться (за кем);
да нас ~за́ўся саба́ка — за на́ми увяза́лась соба́ка
прывяза́ць сов.
1. в разн. знач. привяза́ть; (лодку и т.п. — ещё) прича́лить;
п. каня́ — привяза́ть ло́шадь;
п. вяро́ўку — привяза́ть верёвку;
п. цэль да арыенці́ра — привяза́ть цель к ориенти́ру;
п. прае́кт да мясцо́васці — привяза́ть прое́кт к ме́стности;
2. перен. привяза́ть;
п. к до́му — привяза́ть к до́му;
п. да сябе́ — привяза́ть к себе́
прывя́званне ср.
1. в разн. знач. привя́зывание; привя́зка ж.; прича́л м.;
2. перен. привя́зывание;
1, 2 см. прывя́зваць
прывя́звацца несов.
1. в разн. знач. привя́зываться;
2. перен. пристава́ть, цепля́ться, привя́зываться; придира́ться;
3. перен. привя́зываться, привыка́ть;
4. перен. привя́зываться (к кому), увя́зываться (за кем);
1-4 см. прывяза́цца;
5. страд. привя́зываться; прича́ливаться; см. прывя́зваць
прывя́зваць несов.
1. в разн. знач. привя́зывать; (лодку и т.п. — ещё) прича́ливать;
2. перен. привя́зывать;
1, 2 см. прывяза́ць
прывя́зка ж. (действие) привя́зка; см. прывяза́ць;
○ тапаграфі́чная п. — топографи́ческая привя́зка