уда́лы
1. уда́чный;
у. перакла́д — уда́чный перево́д;
2. ло́вкий;
~лыя ру́кі — ло́вкие ру́ки;
3. удало́й, уда́лый; лихо́й;
у. каза́к — удало́й (уда́лый, лихо́й) каза́к;
4. хоро́ший, прекра́сный;
у. хло́пец — хоро́ший (прекра́сный) па́рень
уда́р, -ру м., в разн. знач. уда́р;
гэ́ты гадзі́ннік не баі́цца ўда́ру — э́ти часы́ не боя́тся уда́ра;
бо́мбавы ўдар — бо́мбовый уда́р;
~ры кі́рак — уда́ры ки́рок;
у. гро́му — уда́р гро́ма;
у. лёсу — уда́р судьбы́;
франта́льны ўдар — воен. фронта́льный уда́р;
штрафны́ ўдар — штрафно́й уда́р;
у. пу́льсу — уда́р пу́льса;
○ апаплексі́чны ўдар — апоплекси́ческий уда́р;
со́нечны ўдар — со́лнечный уда́р;
цеплавы́ ўдар — теплово́й уда́р;
◊ адны́м ~рам — одни́м уда́ром;
пад ~рам (быць, знахо́дзіцца) — под уда́ром (быть, находи́ться);
у. у спі́ну — уда́р в спи́ну;
ста́віць пад у. — ста́вить под уда́р
уда́раны уда́ренный; уши́бленный; см. уда́рыць
ударатрыва́лы ударопро́чный
удара́цца несов., в разн. знач. ударя́ться; (повреждать ударом) ушиба́ться
удара́ць несов., в разн. знач. ударя́ть; (повреждать ударом) ушиба́ть; см. уда́рыць
уда́рнік I м. (передовой работник) уда́рник;
у. пра́цы — уда́рник труда́
уда́рнік II м., воен., муз. уда́рник