дагадзі́ць сов.
1. угоди́ть; услужи́ть;
2. сде́лать по вку́су
дага́дка ж., см. здага́дка
дага́дліва нареч., см. здага́дліва
дага́длівасць ж., см. здага́длівасць
дага́длівы, см. здага́длівы
дагадо́ўванне ср. дора́щивание
дагадо́ўваць несов. дора́щивать
дагала́ нареч. догола́, на́го́ло; донага́ разг.
дагалі́цца сов. добри́ться
дагалі́ць сов. добри́ть