Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

апусто́шанасць ж. опустошённость

апусто́шаны опустошённый

апусто́шванне ср. опустоше́ние

апусто́швацца несов., страд., см. апусташа́цца

апусто́шваць несов., см. апусташа́ць

апусто́шыць сов. опусто́шить

апусце́лы опусте́лый, опусте́вший

апусце́нне ср. опусте́ние

апусце́ць сов., в разн. знач. опусте́ть;

мэ́блю вы́везлі, і кватэ́ра зусі́м ~це́ла — ме́бель вы́везли, и кварти́ра совсе́м опусте́ла;

вёска ~це́ла — дере́вня опусте́ла

апусці́цца сов.

1. в разн. знач. опусти́ться;

што́ра ~ці́лася — што́ра опусти́лась;

на зямлю́і́лася це́мра — на зе́млю опусти́лась тьма;

гэ́ты чалаве́к зусі́м ~ці́ўсяперен. э́тот челове́к совсе́м опусти́лся;

2. (поместиться в жидкость и т.п.) погрузи́ться;

а. ў ваду́ — погрузи́ться в во́ду;

а. ў нірва́ну — погрузи́ться в нирва́ну;

ру́кі ~ці́ліся — ру́ки опусти́лись;

а. на дно — опусти́ться на дно