Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

адкало́цца I сов. (о чём-л. приколотом) отколо́ться, отшпили́ться

адкало́цца II сов.

1. отколо́ться;

о́ўся кава́лак ка́меня — отколо́лся кусо́к ка́мня;

2. перен. (отдалиться) отколо́ться;

а. ад кампа́ніі — отколо́ться от компа́нии

адкало́ць I сов. (что-л. приколотое) отколо́ть, отшпили́ть

адкало́ць II сов. отколо́ть;

а. трэ́ску — отколо́ть ще́пку

адкалупа́ны отковы́рянный

адкалупа́ць сов. отковыря́ть

адкалу́пвацца несов., страд., см. адкалу́плівацца

адкалу́пваць несов., см. адкалу́пліваць

адкалупі́ць сов. отковыря́ть

адкалу́плены отковы́рянный

адкалу́плівацца несов., страд. отковы́риваться; см. адкалу́пліваць

адкалу́пліваць несов. отковы́ривать