Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

адва́жыць сов. (взвесить) отве́сить

адвазі́ць сов., разг. отвози́ть;

ён сваё ~зі́ў — он своё отвози́л

адвака́т м. адвока́т

адвака́тнічаць несов., разг. адвока́тствовать

адвакату́ра ж. адвокату́ра

адвака́цкі адвока́тский

адвака́цтва ср. адвока́тство, адвокату́ра ж.

адва́л м.

1. (род. адва́лу) (действие) отва́л;

2. (род. адва́ла) в разн. знач. отва́л;

да ~лу — до отва́ла

адвалака́цца несов. отвола́киваться, отта́скиваться

адвалака́ць несов. отволакивать, оттаскивать