Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

панаціска́ць сов.

1. (выжать в каком-л. количестве чего-л.) надави́ть;

2. (о мозолях) натере́ть

панацэ́я ж., ирон. панаце́я;

п. ад усі́х бед — панаце́я от всех зол

панацяга́ць сов., см. панаця́гваць

панаця́гваны

1. в разн. знач. натя́нутый;

2. ната́щенный;

1, 2 см. панаця́гваць

панаця́гваць сов. (о многом)

1. в разн. знач. натяну́ть;

п. стру́ны — натяну́ть стру́ны;

п. панчо́хі — натяну́ть чулки́;

2. (принести много чего-л.) натащи́ть;

п. галля́ — натащи́ть ве́ток

панацяка́ць сов. (во множестве) нате́чь

панацяру́шваны разг.

1. натру́шенный, насы́панный;

2. напоро́шенный;

1, 2 см. панацяру́шваць

панацяру́швацца сов., разг. (во множестве) натруси́ться, насы́паться

панацяру́шваць сов., разг. (во множестве) натруси́ть, насы́пать;

2. (о снеге) напороши́ть

панацярэ́бліваны

1. натере́бленный, надёрганный;

2. нару́бленный;

3. начи́щенный;

1-3 см. панацярэ́бліваць