Verbum

гусцяра́ ж., зоол. густера́

гусь ж.

1. гусь м.;

гадава́ць гусе́й — разводи́ть гусе́й;

2. (самка гуся) гусы́ня;

◊ як з гусі́ вада́ — как с гу́ся вода́

гусяла́пка ж., бот. манже́тка

гусянё ср., см. гусяня́

гусяня́ и гусянё, -ня́ці ср. гусёнок м.

гуся́тнік м., в разн. знач. гуся́тник

гуся́тніца ж., в разн. знач. гуся́тница

гусяфе́рма ж. гусефе́рма

гуся́ціна ж. гуся́тина

гу́та ж., уст. стеко́льный заво́д, гу́та

гуталі́н, -ну м. гутали́н