гарэ́зіць несов., см. гарэ́заваць
гарэ́зліва и гарэ́зна нареч. озорно́, шаловли́во
гарэ́злівасць и гарэ́знасць ж. озорство́ ср., шаловли́вость; прока́зливость
гарэ́злівы и гарэ́зны озорно́й, шаловли́вый; прока́зливый
гарэ́знік м. озорни́к; шалу́н; сорване́ц, прока́зник, бедоку́р; пове́са
гарэ́зніца ж. озорни́ца, шалу́нья; прока́зница, бедоку́рка; резву́нья, резву́шка; егоза́
гарэ́лае сущ. гарь ж.; горе́лое;
~лым па́хне — га́рью (горе́лым) па́хнет
гарэ́лка I ж., тех. горе́лка
гарэ́лка II ж. во́дка;
○ ца́рская г. — хим. ца́рская во́дка
гарэ́лкі, -лак ед. нет (игра) горе́лки