усу́кваць несов. (ввивать) всу́чивать; см. усука́ць
усумні́цца сов. усомни́ться
усу́нуты
1. вдви́нутый; всу́нутый;
2. вде́тый;
3. всу́нутый, засу́нутый;
4. вста́вленный;
5. запра́вленный;
6. разг. су́нутый;
1-6 см. усу́нуць
усу́нуцца сов.
1. вдви́нуться; всу́нуться;
2. вде́ться;
3. разг. ввали́ться, попа́сть;
у. ў сту́дню — ввали́ться (попа́сть) в коло́дец;
4. прост. ввали́ться, войти́;
5. прост. вмеша́ться
усу́нуць сов.
1. вдви́нуть; всу́нуть;
у. шуфля́ду ў стол — вдви́нуть я́щик в стол;
2. вдеть;
у. ні́тку ў іго́лку — вдеть ни́тку в иглу́;
3. всу́нуть, засу́нуть;
у. руку́ ў кішэ́нь — всу́нуть (засу́нуть) ру́ку в карма́н;
4. вста́вить;
у. пяро́ ў ру́чку — вста́вить перо́ в ру́чку;
5. (засунуть куда-л. край чего-л.) запра́вить;
6. разг. (дать в руки) су́нуть;
◊ у. свой нос — су́нуть свой нос
усур’ёз нареч., разг. всерьёз
усуты́ч нареч. вплотну́ю, вплоть
усу́шаны вы́сушенный; см. усушы́ць 1
усу́шванне ср. усу́шка ж.; см. усу́шваць 1
усу́швацца несов.
1. (убавляться от сушки) усуша́ться;
2. страд. высу́шиваться; иссуша́ться; см. усу́шваць