адшту́рхвацца несов., возвр., страд. отта́лкиваться; см. адштурхну́цца, адшту́рхваць
адшту́рхваць несов., прям., перен. отта́лкивать; см. адштурхну́ць
адштурхну́ты прям., перен. отто́лкнутый; см. адштурхну́ць
адштурхну́цца сов., прям., перен. оттолкну́ться;
а. ад бе́рага — оттолкну́ться от бе́рега;
а. ад чужо́й ідэ́і — оттолкну́ться от чужо́й иде́и
адштурхну́ць сов., прям., перен. оттолкну́ть;
яна́ са зло́сцю ~ну́ла яго́ — она́ со зло́стью оттолкну́ла его́;
твае́ ўчы́нкі ~ну́лі мяне́ — твои́ посту́пки оттолкну́ли меня́
адштурхо́ўванне ср., см. адшту́рхванне
адштурхо́ўвацца несов., см. адшту́рхвацца
адштурхо́ўваць несов., см. адшту́рхваць
адшуга́ць сов., разг. (о пламени) отполыха́ть
адшука́нне ср.
1. ро́зыск;
2. изыска́ние; см. адшука́ць