Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

змыць сов., в разн. знач. смыть; (удалить стиркой — ещё) состира́ть;

з. пля́мы з суке́нкі — смыть (состира́ть) пя́тна с пла́тья;

вада́ змы́ла бярве́нне — вода́ смы́ла брёвна;

з. га́ньбу — смыть позо́р;

як вадо́й змы́ла — как водо́й смы́ло

змы́чка ж.

1. прям., перен. смы́чка; смык м.;

з. труб — смы́чка (смык) труб;

2. перен. смы́чка;

з. го́рада з вёскай — смы́чка го́рода с дере́вней

змяі́ны прям., перен. змеи́ный;

з. яд — змеи́ный яд;

~ная ўхмы́лка — змеи́ная улы́бка;

~ная му́драсць — змеи́ная му́дрость

змяі́сты змеи́стый, изви́листый

змяі́цца несов. змеи́ться

змяка́ць несов., прям., перен., разг. обмяка́ть; смяка́ть

змя́клы прям., перен., разг. обмя́клый, обмя́кший

змя́кнуць сов., прям., перен., разг. смя́кнуть;

кардо́н на дажджы́ змяк — карто́н на дожде́ смяк;

як прыйшло́ да спра́вы, ён зусі́м змяк — как косну́лось де́ла, он совсе́м смяк

змякча́льнае ср., сущ., мед. мягчи́тельное;

прапіса́ць з. — прописа́ть мягчи́тельное

змякча́льнік, -ку м.

1. хим. смягчи́тель;

2. мед. мягчи́тель