змы́чка ж.
1. прям., перен. смы́чка; смык м.;
з. труб — смы́чка (смык) труб;
2. перен. смы́чка;
з. го́рада з вёскай — смы́чка го́рода с дере́вней
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)