Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ага́ва ж., бот. ага́ва

агавары́цца сов., в разн. знач. оговори́ться;

тут я паві́нен а. — здесь я до́лжен оговори́ться;

я ~ры́ўся і зусі́м не то́е сказа́ў — я оговори́лся и совсе́м не то сказа́л

агавары́ць сов. (сделать оговорку, заранее условиться) оговори́ть

агаво́раны оговорённый; см. агавары́ць

агаво́рачны огово́рочный

агаво́рванне ср. огова́ривание; см. агаво́рваць

агаво́рвацца несов.

1. в разн. знач. огова́риваться; см. агавары́цца;

2. страд. огова́риваться; см. агаво́рваць

агаво́рваць несов. (делать оговорку, заранее условливаться) огова́ривать

агаво́рка ж., в разн. знач. огово́рка;

умо́ва з ~кай — усло́вие с огово́ркой;

ён не хаце́ў так сказа́ць, гэ́та а. — он не хоте́л так сказа́ть, э́то огово́рка

агаласо́ўка ж., лингв. огласо́вка