Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

адста́йванне ср., см. адсто́йванне II

адста́йваць несов., см. адсто́йваць II

адста́ласць ж. отста́лость

адста́лы

1. прил. отста́лый, отста́вший;

2. прил. (менее развитый) отста́лый;

3. в знач. сущ. отста́лый

адста́ўка ж. отста́вка;

пада́ць у ~ку — пода́ть в отста́вку;

палко́ўнік у ~та́ўцы — полко́вник в отста́вке;

вы́йсці ў ~ку — вы́йти в отста́вку

адста́ўлены

1. в разн. знач. отста́вленный; отнесённый;

2. вы́пяченный;

1, 2 см. адста́віць 1, 2

адстаўля́цца несов., страд. отставля́ться; относи́ться; выпя́чиваться; см. адстаўля́ць

адстаўля́ць несов.

1. в разн. знач. отставля́ть; относи́ть;

2. (выставлять вперёд) выпя́чивать;

1, 2 см. адста́віць 1, 2

адстаўні́к, -ка́ м., разг. отставни́к

адстаўны́ отставно́й;

о́й казы́ бараба́ншчык — отставно́й козы́ бараба́нщик