інварыя́нт м., спец., лингв. инвариа́нт
інварыя́нтнасць ж. инвариа́нтность
інварыя́нтны инвариа́нтный
інвекты́ва ж., книжн. инвекти́ва
інвента́р, -ру́ м., в разн. знач. инвента́рь;
сельскагаспада́рчы і. — сельскохозя́йственный инвента́рь;
шко́льны і. — шко́льный инвента́рь;
спарты́ўны і. — спорти́вный инвента́рь;
○ жывы́ і. — живо́й инвента́рь;
мёртвы і. — мёртвый инвента́рь
інвента́рны инвента́рный;
і. ну́мар — инвента́рный но́мер;
~ная кні́га — инвента́рная кни́га
інвентарызава́ны инвентаризо́ванный, инвентаризи́рованный
інвентарызава́цца несов., страд. инвентаризова́ться, инвентаризи́роваться
інвентарызава́ць сов. и несов. инвентаризова́ть, инвентаризи́ровать
інвентарызацы́йны инвентаризацио́нный