ско́лак, -лка м., в разн. знач. ско́лок
ско́ланы I, см. ско́латы I
ско́ланы II, см. ско́латы II
ско́латы I ско́лотый; см. скало́ць I
ско́латы II
1. ско́лотый;
2. иско́лотый;
1, 2 см. скало́ць II
ско́лванне I ср. ска́лывание; ско́лка ж., скол м.; см. ско́лваць I
ско́лванне II ср. ска́лывание, ско́лка ж.; см. ско́лваць II 1
ско́лвацца I несов., возвр., страд. ска́лываться; см. скало́цца I, ско́лваць I
ско́лвацца II несов., возвр., страд. ска́лываться; иска́лываться; см. скало́цца II, ско́лваць II
ско́лваць I несов. ска́лывать; см. скало́ць I
ско́лваць II несов.
1. ска́лывать;
2. иска́лывать;
1, 2 см. скало́ць II
ско́лка I ж. ско́лка, скол м.; см. ско́лваць I
ско́лка II ж. ско́лка; см. ско́лваць II 1
ско́мканы (о докладе и т.п.) ско́мканный; см. ско́мкаць
ско́мкаць сов. ско́мкать;
с. выступле́нне — ско́мкать выступле́ние
ско́н (род. ско́ну) м. кончи́на ж.;
◊ да (са́мага) ско́ну — до после́днего издыха́ния