Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

камандзіро́ваны, см. камандзірава́ны

камандзіро́вачны

1. командиро́вочный;

~нае пасве́дчанне — командиро́вочное удостовере́ние;

2. в знач. сущ. командиро́вочный

камандзіро́вачныя сущ., мн. командиро́вочные;

атрыма́ць к. — получи́ть командиро́вочные

камандзіро́ўка ж., в разн. знач. командиро́вка;

пае́хаць у ~ку — пое́хать в командиро́вку;

вы́пісаць ~ку — вы́писать командиро́вку

камандзі́рскі команди́рский

камандзі́рства ср. команди́рство

камандзі́рыха ж., разг. (жена командира) команди́рша

кама́ндны в разн. знач. кома́ндный;

к. саста́ў — кома́ндный соста́в;

~ная паса́да — кома́ндная до́лжность;

~ная вышыня́ — кома́ндная высота́

камандо́р м., в разн. знач. командо́р

камандо́рскі в разн. знач. командо́рский