камандзіро́вачны
1. командиро́вочный;
~нае пасве́дчанне — командиро́вочное удостовере́ние;
2. в знач. сущ. командиро́вочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)