кама́нда ж., в разн. знач. кома́нда;
сло́вы ~ды — слова́ кома́нды;
рабі́ць па ~дзе — де́лать по кома́нде;
быць пад ~дай у каго́-не́будзь — быть под кома́ндой у кого́-л.;
сапёрная к. — сапёрная кома́нда;
к. карабля́ — кома́нда корабля́;
пажа́рная к. — пожа́рная кома́нда;
футбо́льная к. — футбо́льная кома́нда;
◊ далажы́ць па ~дзе — доложи́ть (донести́) по кома́нде;
як па ~дзе — как по кома́нде
кама́ндаванне ср., в разн. знач. кома́ндование;
к. палко́м — кома́ндование полко́м
кама́ндаваць несов., в разн. знач. кома́ндовать
каманда́рм м., воен. (кама́ндуючы а́рміяй) команда́рм (кома́ндующий а́рмией)
камандзірава́нне ср. командирова́ние
камандзірава́ны
1. прич., прил. командиро́ванный;
2. в знач. сущ. командиро́ванный
камандзірава́цца несов., страд. командирова́ться
камандзірава́ць сов. и несов. командирова́ть
камандзі́раў, -рава команди́ра, команди́ров