гарадзі́ць
◊ агаро́д г. — огоро́д городи́ть;
г. (вярзці́) глу́пства — нести́ (моло́ть) чушь;
гаво́рыць — гаро́дзіць, а на пра́ўду выхо́дзіць —
гарадзі́ць
◊ агаро́д г. — огоро́д городи́ть;
г. (вярзці́) глу́пства — нести́ (моло́ть) чушь;
гаво́рыць — гаро́дзіць, а на пра́ўду выхо́дзіць —
Гарадзі́шча
гарадзі́шча
гарадзі́шчанскі городи́щенский
гарадзьба́
гарадні́чы
гарадні́чыха
Гарадо́к, -дка́
гарадо́к, -дка́
1.
2. (группа зданий, сооружений) городо́к;
3. только мн. (игра) городки́
гарадо́цкі городо́кский
Гарадо́цкі раён Городо́кский райо́н
гарадо́шнік