Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

агаво́рачны огово́рочный

агаво́рванне ср. огова́ривание; см. агаво́рваць

агаво́рвацца несов.

1. в разн. знач. огова́риваться; см. агавары́цца;

2. страд. огова́риваться; см. агаво́рваць

агаво́рваць несов. (делать оговорку, заранее условливаться) огова́ривать

агаво́рка ж., в разн. знач. огово́рка;

умо́ва з ~кай — усло́вие с огово́ркой;

ён не хаце́ў так сказа́ць, гэ́та а. — он не хоте́л так сказа́ть, э́то огово́рка

агаласо́ўка ж., лингв. огласо́вка

агале́лы, см. згале́лы

агале́нне ср. оголе́ние, обнаже́ние; см. агалі́ць I

агале́ць сов., см. згале́ць

агалі́цца I сов., прям., перен. оголи́ться, обнажи́ться;

дрэ́вы ~лі́ліся — дере́вья оголи́лись (обнажи́лись);

нерв ~лі́ўся — нерв обнажи́лся

агалі́цца II сов. (бритвой) обри́ться